Gambling addiction

Dotychczasowe badania pokazują, że patologiczni hazardziści i narkomani mają wiele takich samych genetycznych predyspozycji do impulsywności i poszukiwania nagrody. Tak jak osoby uzależnione od substancji wymagają coraz mocniejszych hitów, aby się naćpać, tak kompulsywni hazardziści podejmują coraz bardziej ryzykowne przedsięwzięcia. Podobnie, zarówno narkomani, jak i nałogowi hazardziści doświadczają objawów odstawienia, gdy są oddzieleni od substancji chemicznej lub dreszczyku emocji, których pragną. Kilka badań sugeruje, że niektórzy ludzie są szczególnie podatni zarówno na uzależnienie od narkotyków, jak i kompulsywny hazard, ponieważ ich układ nagradzania jest z natury mało aktywny – co może częściowo wyjaśniać, dlaczego w pierwszej kolejności szukają wielkich emocji.

Jeszcze bardziej przekonujący jest fakt, że neurobiolodzy nauczyli się, że narkotyki i hazard w podobny sposób zmieniają wiele tych samych obwodów mózgowych. Te spostrzeżenia pochodzą z badań przepływu krwi i aktywności elektrycznej w mózgach ludzi, którzy wykonują różne zadania na komputerach, które naśladują gry kasynowe lub testują ich kontrolę impulsów. W niektórych eksperymentach wirtualne karty wybrane z różnych talii zarabiają lub tracą pieniądze gracza; inne zadania zmuszają kogoś do szybkiego reagowania na pojedyncze obrazy, które pojawiają się na ekranie, ale nie do reagowania na inne.

Niemieckie badanie z 2005 r., w którym wykorzystano taką grę karcianą, sugeruje, że nałogowi hazardziści – na przykład narkomani – stracili wrażliwość na swój haj: podczas wygrywania badani mieli niższą niż typową aktywność elektryczną w krytycznym obszarze układu nagrody w mózgu. W badaniu z 2003 r. na Uniwersytecie Yale i badaniu z 2012 r. na Uniwersytecie w Amsterdamie patologiczni hazardziści biorący udział w testach mierzących ich impulsywność mieli niezwykle niski poziom aktywności elektrycznej w przedczołowych obszarach mózgu, co pomaga ludziom oceniać ryzyko i tłumić instynkty. Osoby uzależnione od narkotyków często mają apatyczną korę przedczołową.

Dalsze dowody na to, że hazard i narkotyki zmieniają mózg w podobny sposób, pojawiły się u niesamowitej grupy ludzi: osób z chorobą neurodegeneracyjną, chorobą Parkinsona. Choroba Parkinsona, charakteryzująca się sztywnością mięśni i drżeniem, jest spowodowana śmiercią neuronów wytwarzających dopaminę w części śródmózgowia.

W ciągu dekady badacze zauważyli, że niezwykle duża liczba pacjentów z chorobą Parkinsona – od 2 do 7 procent – to kompulsywni hazardziści. Leczenie jednego zaburzenia najprawdopodobniej przyczynia się do powstania innego. Aby złagodzić objawy choroby Parkinsona, niektórzy pacjenci przyjmują lewodopę i inne leki zwiększające poziom dopaminy. Badacze uważają, że w niektórych przypadkach wynikający z tego napływ substancji chemicznych modyfikuje mózg w sposób, który sprawia, że ryzyko i nagrody – powiedzmy w grze w pokera – są bardziej atrakcyjne i trudniejsze do oparcia się pochopnym decyzjom.

Nowe rozumienie kompulsywnego hazardu pomogło również naukowcom przedefiniować samo uzależnienie. Podczas gdy eksperci kiedyś myśleli o uzależnieniu jako uzależnieniu od substancji chemicznej, teraz definiują je jako ciągłe dążenie do satysfakcjonującego doświadczenia pomimo poważnych reperkusji. Takim doświadczeniem może być haj kokainy lub heroiny albo dreszczyk emocji związany z podwojeniem pieniędzy w kasynie.

„Poprzedni pomysł polegał na tym, że aby się uzależnić, trzeba zażywać lek, który zmienia neurochemię w mózgu, ale teraz wiemy, że prawie wszystko, co robimy, zmienia mózg”.

mówi Timothy Fong, psychiatra i ekspert od uzależnień z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles.

„To ma sens, że niektóre wysoce satysfakcjonujące zachowania, takie jak hazard, mogą również powodować dramatyczne zmiany fizyczne”.